ساماندهی سکونتگاه های غیررسمی با رویکرد توانمندسازی در جهت توسعه پایدار شهری نمونه موردی: محله شمال جاده ترانزیت ، محله کوی ساحلی ، جنوب شهید اکرمی ، حاشیه شهرک ولیعصر) شهرستان میانه

اسکان غیررسمی، پدیدهای است نابهنجار، که نسبت به بافت متداول شهر مشاهده میشود. این پدیده، تجلی فقدان برآورده شدن نیاز مسکن و سرپناه اقشار کم درآمدی است که در فضای رسمی و برنامه ریزی شده شهر جایی ندارند و در فرار از محدودیتهای قانونی خارج از توان خود، به برپایی سکونتگاه های نابسامان در حاشیهشهر، به امید آنکه به فرصتهای شغلی با درآمد مستمر شهری دسترسی پیدا نمایند، می پردازند و شامل افراد و خانوارهایی میشود که در محدوده ی فیزیکی و اقتصادی شهر زندگی میکنند ولی هنوز جذب نظام شهری نشده و از بسیاری جهات با بافت اصلی شهر تفاوت دارند. به عبارتی از نظر اشتغال، سکونت، بهداشت، خدمات عمومی و تسهیلات زیربنایی شهری در شرایطی نامطلوب به سر میبرند. محلات کوی ساحلی و جنوب شهید اکرمی نمونه کاملی از این نوع سکونتگاه هاست.عبور جاده ترانزیت از محدوده شمالی شهر و نقش بسیار پر رنگ این محور در اقتصاد شهر در طی سال های گذشته به تدریج اقتصادی پویا در حاشیه این محور شکل گرفته و فعالیت های از قبیل تعمیر گاه ها و غذا خوری ها و کارگاه ها و... در حاشیه اینجاده شکل گرفتند.از این رو مانند بسیاری از شهر های کشور کارگران این کارگاه ها و تعمیر گاه ها به تدریج در پشت این جاده به صورت غیر مجاز و خلاف ضوابط طرح جامع سکنی گزیده و هسته های اولیه سکونت گاه های غیر رسمی در شهر را شکل دادند. محدوده های جنوب اکرمی تا رجایی نمونه هایی از این دست هستند.به تدریج در قسمت های دیگر شهر در اراضی کشاورزی شهر در حاشیه های جنوبی و شرقی نیز روند ساخت وساز های غیرمجاز و حاشیه ای تسری یافت.نمونه هایی مانند حاشیه های کوی ساحلی محله شمال جاده ترانزیت ، محله کوی ساحلی ، جنوب شهید اکرمی ، حاشیه شهرک ولیعصر