بررسی فقهی و حقوقی مشروعیت نسب طفل ناشی از اجاره رحم و صاحبان او (در پرتوی قانون مجازات اسلامی مصوب 1392)

بیان مساله: باروری مصنوعی به شکل علمی که امروزه مطرح گردیده، پدیده ای نسبتا جدید و زاییده دانش کنونی دنیای بشری است که می تواند مانع باروری را مرتفع و در تولید نسل به زوجین کمک شایسته ای نماید و به خانواده دلگرمی و شادمانی لازم اعطا کند. یکی از موانع بارداری زمانی است که زن و شوھر قادرند صاحب فرزند شوند، ولی زن به علت نقص جسمی قادر نیست جنین را در رحم پرورش دھد؛ برای مثال زن مبتلا به نوعی دیابت یا تالاسمی شدید یا امراض دیگری است، با این وضع باردار می شود ولی بدن وی حمل را تا پایان دوره ی بارداری تحمل نمی کند، جنین بعد از مدتی سقط می گردد و یا بچه نزدیک به زایمان و قبل از ولادت می میرد. دانش پزشکی برای درمان این نوع اختلال مسئله ی اجاره ی رحم را پیشنھاد کرده است به این صورت که مثلا رحم زنی در اجاره ی زن وشوھری برای پرورش جنین متکون از اسپرم و تخمک آنان قرار می گیرد و زن متعھد می گردد جنین را در رحم خود پرورش دھد و بچه را پس از ولادت به مستاجرھا یعنی والدینش تحویل دھد.