خسارت تنبیهی در حقوق ایران، آمریکا و آلمان

اگرچه مسئولیت مدنی به صورت مالی قدمت زیادی ندارد. از قرن نوزدهم به بعد به صورت عددی مطرح شده است. و طبق نظریه عقلی حقوقخسارات بر دو پایه اساسی بنا گردیده است. یکی ترمیم ضرر و زیان زیان دیده و دیگری تنبیه یا مجازات و بازداشتن مرتکب مسئولیت مدنی که ایناعمال در نوبه خود باعث میشد دیگران و مرتکب از تکرار عمل خود بازمیداشت. بطوریکه در ایالت متحده خسارت تنبیهی بصورت کامن لویی حفظمی گردید و بعدها با توسعه شکلی و تکنیکی از رویه قضایی به صورت مقررات قانونی شکل گرفت. امروزه محدودیت هایی در خصوص خساراتتنبیهی در بین ایالت های متحده وجود داشته یعنی سقف و میزان تعیین خسارت تنبیهی در تمامی ایالت عمده متغیر بوده و رویه یکسانی در خصوصخسارت فوق الاشعار وجود ندارد. و این امر بستگی به نظر دادگاه صادر کننده رای میباشد و حتی در موارد استثنایی خسارت تنبیهی نامحدود درایالتها اعمال می گردید. توجها به اینکه دادگاه های ایالت متحده در تعیین خسارت معنوی با مشکل مواجه میگردید و نمیتوانستند در احکام خودوارد نمایند لذا خسارت تنبیهی را با جمع نموده و به خسارت تنبیهی استناد نمودند. در حالیکه در آلمان فدرال نگرش عمومی نسبت خسارات تنبیهیاین است که خسارت باید صرفا ترمیمی باشد و چیزی که احتمالا مناسب این قالب نباشد از آن به عنوان استثناء نام برده می شود.