تاثیر عوامل فردی بر ناسازگاری و بزهکاری اطفال

مسئله بزهکاری اطفال و نوجوانان، از جمله مسائل مهم اجتماعی است که دنیای امروز را شدیدا به خود مشغول داشته است. بیش از یک قرن پیش، یعنی از اواخر قرن نوزدهم، ارتکاب جرم و جنایت از ناحیه کودکان و نوجوانان، در کشورهای بزرگ صنعتی جلب توجه نموده است از آن هنگام تاکنون در ممالک مترقی جهان اکثریت محققین، جامعه شناسان، جرم شناسان، روان شناسان، روانپزشکان و متخصصین تعلیم تربیت برای یافتن راه حلی جهت جلوگیری از بروز تبهکاری در میان جوانان و نوجوانان، در تکاپو بوده اند.کودکان و نوجوانان سرمایه های معنوی جامعه میباشند و سلامت روح و جسم آنها تضمین کننده سلامت جامعه در آینده است. بنابراین مسائل آنان از جمله مسائلی است که باید به آنها توجه ویژه ای مبذول داشت. بررسی ریشه ای مسائل اطفال و از آن جمله بزهکاری اطفال، برای رسیدن به یک جامعه ی ایده آل شرط ضروری است. همچنین از طرف دیگر بسیار از افرادی که همواره مرتکب جرائم گوناگون می شوند، همان کودکان بزهکار دیروز هستند از جمله مسائل همیشگی و مطرح نزد حقوقدانان و جرم شناسان، موضوع بزهکاری اطفال و نحوه مقابله با آن و شیوه های انحراف و کج روی آنها در جامعه میباشد از آنجا که دلایل و عوامل بروز جرم در میان اطفال با افراد بزرگسال متفاوت بوده و از سوی دیگر این طبقه از جامعه دارای وضع روانی و اجتماعی حساس تر و به مراتب آسیب پذیرتری نسبت به سایرین می باشند، لذا باید روشی متناسب با شرایط و موقعیت این افراد اتخاذ شود. لذا در این تحقیق من بر آن شدم که با مطالعه عوامل زیستی فردی و تاثیر آن بر بزهکاری نوجوانان و همچنین میزان تاثیر اجتماع و محیط بر این مسله را مورد کنکاش قرارداده و در نهایت به راه حلی جهت کنترل و پیشگیری برسیم. این تحقیق به روش تحلیلی - توصیفی با مطالعه و استفاده از کتاب ها، پایان نامه و ترجمه هایموجود در این زمینه انجام شده است.