بررسی تعهدات متصدی حمل و نقل دریایی در قراردادهای حمل و نقل دریایی

هدف تحقیق حاضر بررسی تعهدات متصدی حمل و نقل دریایی در قراردادهای حمل و نقل دریایی است. تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی است. یافته ها حاکی از آن است که در مقررات حقوق دریایی ایران، انتقال کالا از مبداء به بندر مقصد تعهد اصلی متصدی حمل در قراردادهای باربری است. وی باید خط سیری را دنبال کند که مورد توافق گرفته یا یا به طور عرفی از آن استفاده می شود. این تعهد از بند 4 ماده 55 قانون دریایی ایران قابل استنباط است. فرمانده حمل در قانون دریایی ایران موظف است بار را تحویل دهد. اما مشخص نشده که بار به چه کسی تحویل داده شود و کیفیت تحویل بار چگونه است و اگر امکان تحویل بار مهیا نباشد تکلیف چیست. تعهدات متصدی حمل و نقل دریایی عبارتند از: آماده سازی کشتی قابل دریانوردی؛ محاسبه صحیح در تهیه سوخت کافی برای کشتی؛ آماده سازی انبارها، سردخانه ها و دیگر قسمت های کشتی، صدور بارنامه دریایی با ذکر تمام مشخصات کامل بار؛ تهیه نقشه بارگیری، حمل و تخلیه محموله. تقصیر متصدی حمل و نقل در وقوع ضرر به عنوان فرض قانونی، مفروض و در نتیجه، مسوولیت وی در جبران ضرر ثابت می باشد و برای اثبات عدم مسوولیت، متصدی حمل و نقل باید معافیت خود را ثبات کند. هم چنین ماهیت حقوقی تعهد متصدی حمل و نقل مبنی بر سالم رساندن کالا بررسی شده و معلوم گردیده که در مقررات داخلی حقوق ایران، این تعهد از نوع تعهد به نتیجه است، حال آنکه در مقررات بین المللی کالا، تعهد مذکور تعهد به وسیله است.