رویه قضایی در حوزه حقوق بین الملل محیط زیست

رویه قضایی محاکم بین المللی تصدیق دارد که جلوگیری از تخریب محیط زیست یکی از قواعد قابل توجه حقوق بین الملل عرفی است. در زمینه حقوق بین الملل محیط زیست قدیمی ترین پرونده مربوط به پرونده داوری ترایل اسملتر بین آمریکا و کانادا در 1928 و 16 آوریل 1938 است. در این پرونده اصل مسئولیت بین المللی نسبت به فعالیت های بررون مرزی ناشی از آلودگی هوا که به خطرات جدی زیست محیطی منجر می شود به رسمیت شناخته شده است. در حال حاضر بخصوص کشورهای در حال توسعه، از سازوکارهای قانونی لازم الاجرا برای مقابله با فجایع زیست محیطی فرامرزی ناشی از عملکرد خود برخوردار نیستند. همچنین با توجه به کاربرد محدود توسل به دیوان بین المللی دادگستری و سایر مراجع حل و فصل اختلافات از جمله داوری اجباری و نیز موفقیت محدود در زمینه اجرای الزامات و قواعد حقوق بین الملل محیط زیست در مقابل دولت های متخلف در سال های اخیر به شکل گیری نظرات و انتقاداتی در خصوص ایجاد مرجعی بین المللی در زمینه حقوق محیط زیست که قادر به اتخاذ تصمیمات لازم الاجرا علیه دولت های ناقض و ملتزم کردن آنها به اجرای قوانین زیست محیطی باشد، منجر شده است.دراین پژوهش سعی بر ارائه راهکارهایی جهت مسئولیت دولت ها درمقابل الودگی محیط زیست گردیده است.