روش های افزایش کارایی نظارت و بازرسی همراه با پیشنهاداتی برای اصلاح ساختار اداری

نظارت و بازرسی نقش عمده ای در تغییر ساختار و اصلاح یک حکومت بازی می کند؛ بنابراین ضروری است که مشخص شود چگونه می توان پوشش، کیفیت و تاثیر نظارت و بازرسی را افزایش داد. در کشورهای غربی به علت شکل گیری نهادهای مختلف در یک دوره طولانی تاریخی و براساس نیازها و بتدریج به دور از کشمکش ها و تنش های تند اجتماعی و هم چنین ثبات نهادهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و طمانینه در نظام قضائی، پیشرفتهای زیادی در نظارت و بازرسی و رسیدگی به تخلفات حاصل شده است.در نتیجه، تدوین قوانینی که قابلیت برطرف کردن نیازها در بعد ملی راد اشته باشد موجب استحکام و تثبیت موقعیت بین المللی کشور خواهد شد.در رژیم گذشته، نظارت و بازرسی توسط دو نهاد بازرسی شاهنشاهی و دفتر ویژه اطلاعات انجام می شده که در رژیم جمهوری اسلامی این اختیارات به بازرسی کل کشور محول شده است. علی رغم امید بسیار زیادی که از این بازرسی ها چه در گذشته و چه در حال انتظار می رفت، درعمل به دلایل مختلف مقبولیت عامه نیافته است. بنابراین باید تعریف دقیقی از قوانینی که انگیزه فعالیتهای فردی را تشویق می کند و همین طور برای کاربرد به وسیله مسوولان و ادارات مختلف قابلیت انعطاف کافی داشته باشد و در عین حال به فساد منجر نشود، در دست باشد. توجه به هزینه های اجتماعی که در اثر حذف فوری کارکردهای ضعیف به وجود می آید مهم است. به طور کلی در برنامه ریزیها با توجه به شرایط فرهنگی و اجتماعی، باید از چالشهایی که نظارت و بازرسی دقیق و با کیفیت بالا در مبارزه با فساد و ناخالصیها در سطح حکومت به وجود می آورد کاملا آگاهی داشت. نظارت وبازرسی بایستی روی سه بخش مهم تاکید نماید؛ نخست، تعیین میزان نسبی فساد و سطح آن در سازمانهای مختلف؛ دوم، توصیف و تشریح راهبردهای ضد فساد به کار گرفته شده؛ سوم، تعیین میزان موفیتهای حاصل از مبارزه با فساد؛ در هر صورت به صرف انجام بازرسی و دادن گزارش دقیق نمی توان موفقیت زیادی به دست آورد مگر این که رهبران سیاسی متعهد باشند و بیطرفانه و بدون گروه گرایی، معیارهای ضد فساد رابا علاقمندی و خالصانه به اجراء درآوردند تا ارزشهای اجتماعی بر هم نخورد و در حد معقولی باقی بماند.