بررسی پیچ و خم عروق کرونری با و بدون در نظر گرفتن بیماری تصلب شریان

شریان کرونری تحت فشار خون داخلی اغلب دچار پیچ و خم می شوند. پیچ و خمهای شریان می تواند باعث افزایش تنشوارد بر دیواره شریان شود. حال اگر شریان کرونری دارای بیماری تصلب شریان که یک بیماری رایج بین افراد بالغ است،باشد، تنش وارده بر پلاک شریان دچار پیچ و خم شده نیز افزایش می یابد. افزایش تنش وارد بر پلاک می تواند خطر پارگیپلاک و آسیب های ناشی از آن را نیز افزایش دهد. هدف از این پژوهش، بررسی تنش های وارده بر پلاک ها و الگوی جریانخون داخل شریان کرونری دارای پلاک، با در نظرگرفتن پارامترهای هندسی مختلف یعنی، ضخامت کلاه فیبری، درصدهسته لیپید، زاویه پوشش هسته لیپید، طول پلاک و درصد گرفتگی، در حالت کمانش یافته شریان، به روش تحلیل اجزامحدود اندرکنش بین جامد و سیال، میباشد. نتایج نشان میدهد که بیشینه تنش اصلی وارد بر پلاک ها با افزایش طولپلاک از 2 میلیمتر به 12 میلیمتر در حدود 70 درصد افزایش مییابد. همچنین با کاهش ضخامت کلاه فیبری از 0.5میلی متر به 0.1 میلی متر، بیشینه تنش اصلی وارد بر پلاک شریان کمانش یافته تا 6.98 مگاپاسگال افزایش می یابد.تنش های وارد بر پلاک ها برای شریان کمانش یافته بشدت وابسته به میزان تغییر شکل عمودی و پارامترهای هندسیبخصوص ضخامت کلاه فیبری، است. طول پلاک و درصد گرفتگی شریان بر میزان گردابه تشکیل شده تاثیر قابل توجهیدارند. بعلاوه، افزایش تغییر شکل عمودی شریان دارای پلاک باعث کاهش میزان گردابه تشکیل شده در نواحی تنگیشریان و از این رو باعث کاهش احتمال رسوب گذاری ذرات چربی برای رشد بیشتر پلاک می شود.