انسان کامل از منظر امیرالمومنین علی (علیه السلام)

شناخت انسان در مقام خودشناسی و رسیدن به سعادت، گرایشی است که خداوند متعال در سرشت آدمی قرار داد و بدین وسیله، پیمودن راه قربش را برای آدمیان ممکن ساخت. انسان به طورکلی دارای عقل و اراده قوی است که بر دیگر موجودات جهان برتری دارد. از این رو با مجاهدت نفس، مبانی حرکت به سوی کمال را در خود فراهم می آورد. از دیدگاه نهج البلاغه به کارگیری عقل و کنترل نفس در قرب خدا و رسیدن به مقام خلیفهاللهی اثرگذار است. این مقاله با روش حدیثی تحلیلی، به معرفی انسان کامل از منظر نهج البلاغه می پردازد، با تاکید بر این که حضور نفس، در این مسیر، چه کمکی می تواند بکند. هم چنین ضمن بیان انسان کامل و نفس وجود آدمی، به چگونگی زلال کردن نفس در مسیر تکامل انسان و ارتقاء آن به مقام عالی آدمیت و کمال می پردازد.