بررسی تحلیلی مزایا و معایب بهرهگیری از شبکه عصبی مصنوعی و کاربرد آن در ریاضیات و برق

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 817

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICELE05_314

تاریخ نمایه سازی: 26 بهمن 1398

چکیده مقاله:

در راستای شبیه سازی رفتار محاسباتی مغز انسان، کارهای پژوهشی متعددی توسط متخصصین و ریاضیدان ها انجام شده، که در شاخهای از علم هوش مصنوعی و در زیر شاخه هوش محاسباتی، تحت عنوان شبکه های عصبی مصنوعی طبقه بندی شده است. این شبکه یک سامانه پردازشی داده است که بر اساس مدل بیولوژیکی مغز جانوران بوجود آمده. لذا این تحقیق با هدف بررسی تحلیلی مزایا و معایب بهره گیری از شبکه عصبی مصنوعی و کاربرد آن در زمینه ریاضیات و برق انجام شده است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش و ماهیت مروری و توصیفی- تحلیلی است. داده های بهدست آمده، بهروش کتابخانه ای و از طریق مصاحبه با کارشناسان گردآوری شده. لذا در گام اول به بیان کلیات تحقیق پرداخته شده. در گام دوم، مزایا و معایب بهره گیری از شبکه عصبی مصنوعی بیان شده است. در گام سوم، کاربرد شبکه عصبی مصنوعی در ریاضیات و برق بررسی شده و در گام چهارم، نتیجه گیری نهایی صورت گرفته است. در نتیجه این تحقیق، کاربردهای شبکه عصبی مصنوعی در ریاضیات عبارتند از: بهینه سازی توابع ریاضی به وسیله الگوریتم ژنتیک، ارائه مدلهای ریاضی مختلف براساس شبکه های عصبی مصنوعی. این شبکه ابزار مناسبی برای مدلسازی ریاضی است و در ردیف عملیات پایه ریاضی طبقه بندی میشود. کاربردهای شبکه عصبی مصنوعی در برق عبارتند از: پیش بینی در مواردی مثل: میزان مصرف برق، تقاضای ماهیانه برق، قیمت برق، حوادث و از کارافتادگی ترانسفورماتورها، نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه شبکه های توزیع، تعیین ورودیها و خروجی های شرکت، تایین مکان و ظرفیت بهینه واحدهای تولید، برنامه ریزی برای مدیریت بهینه شارژ و دشارژ خودروهای الکتریکی. در نهایت شبکه عصبی مصنوعی در کاربردهای فراوان ارزش بالایی دارد و از گستردگی زیادی برخوردار است. همچنین مزایای زیاد و معایبی کمی دارد و مدلهای طراحی شده به وسیله آن مبنای درستی برای پیشبینی در موارد متفاوت است. لذا استفاده از آن به دلیل ساختار ریاضی کاملا غیرخطی مناسب است.

نویسندگان

مریم مهرپرور

گروه ریاضی کاربردی، دانشکده ریاضی، دانشگاه پیام نور، ایران.