بررسی مغایرت مقرارت و احکام دادگاه های ویژه اطفال با پیشنهادات جرم شناختی بالینی

بزهکاری کودکان و نوجوانان واقعیتی انکارناپذیر در جهان است که نیازمند نگرش ویژه درهمه حوزه های اجتماع به ویژ نظام حقوقی و قضایی می باشد. سیاست جنایی افتراقی و تخصصیشدن حقوق کیفری اطفال با هدف دوری جستن از نگاه کیفری محض و توسل به رویکرداصلاحی، بازپروانه و پیشگیرانه از دستاوردهای جامعه امروز بشر می باشد. جرم شناسی بالینی باپرداختن به شخصیت بزهکار و محیط پیرامون وی، علل و عوامل جرمزا و حالت خطرناک فردبزهکار را مورد توجه قرار داد و در نهایت با هدف اصلاح و درمان و باز اجتماعی سازی، تدابیرمتناسب با شخصیت وی و نظارت برابری آن تدابیر را توصیه می کند. بنابراین سیستم عدالتکیفری کودکان و نوجوانان باید در همه مراحل با بهره جستن از آموزهای جرم شناسیبالینی، آنان را در بازگشت به چرخه طبیعی و عادی زندگی اجتماعی یاری رساند. تشکیلپرونده شخصیت که حاوی اظهار نظر متخصصان مختلف علوم پزشکی، روان شناسی،مددکاری و جرم شناسی است، در کنار پرونده کیفری به منظور اتخاذ واکنش مناسب باشخیصت و منش طفل یا نوجوان ضرورت دارد.