ارزیابی حرارتی لایی فلزی پرخوران به روش تجربی

افزایش توان و گشتاور موتورهای امروزی در کنار کاهش مصرف سوخت و کوچکسازی ابعادی آنهامنجر به استفاده از سامانه های پرخورانی هوای ورودی شده است. از آنجا که پرخوران در معرض گازهای داغ خروجی قرار داشته و دورهای کاری آن بسیار بالا است بکارگیری فن آوریهای مکانیکی و موادی خاص و پرهزینه در آنها ضروری است. دمای اجزای مسیر دود این قطعه با سوخت بنزین گاهی تا 950 درجه سلسیوس میرسد و تغییر نقاط کاری موجب خستگی حرارتی آن میشود. از این رو ارزیابی حرارتی از کارهای اساسی طراحی، ساخت و آزمونهای پرخوران و قطعات وابسته به آن مانند واشر پرخوران است. در این مقاله روش جدیدی برای ارزیابی دمای لایی پرخوران یک موتور چهار استوانه بنزینی ارایه شده است . در این روش دمای نزدیکترین نقاط لایی در پرخوران و چندراهه دود اندازه گیری شده و دمای لایی با استفاده از آنها تخمین زده میشود. نتایج نشان میدهد که در این بررسی حداکثر دمای لایی پرخوران به حدود 807 درجه سلسیوس میرسد که با نتایج تحلیلها و سایر اندازهگی ری دمایی پرخوران مطابقت دارد. از آنجا که دسترسی به لایی پرخوران و اندازه گیری مستقیم دمای آن کاری دشوار و یا غیرممکن میباشد روش ارایه شده میتواند در ارزیابی حرارتی لایی پرخوران مفید باشد . سپس از دمای اندازهگیری شده در آزمون دوام خستگی حرارتی-مکانیکی لا یی پرخوران استفاده شده و نتیجه دمایی بدست آمده در آن ارزیابی شده است. خرابی لایی پرخوران در این آزمون میتواند نشان دهنده صحت دمای بدست آمده باشد.