مقایسه سلامت روانی، تاب آوری و رضایت زناشویی در زنان دارای همسران مبتلا به اختلالات روان پریشی با زنان دارای همسران سالم

مقدمه: بار مسیولیت مراقبت از بیماران روانپریش میتواند باعث افزایش استرس و کاهش سلامت روان، کیفیت زندگی ورضایت زناشویی در آنها گردد.هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه سلامت روانی، تاب آوری و رضایت زناشویی در زنان دارای همسر مبتلا به اختلالات اسکیزوفرنی و اختلال خلقی با زنان همسران سالم انجام شد.روش: روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و جامعه آماری شامل همسران تمامی بیماران مرد بستری شده در سال 1394 تا 1395 در بیمارستان روانپزشکی شفا رشت بود که تشخیص یکی از اختلال روان پریش گرفته اند. 187 زن با استفاده از نمونه گیری بر مبنای هدف و 187 زن دارای همسر بهنجار انتخاب شدند و سه پرسشنامه چک لیست سلامت روان، تاب آوری کانر، دیویدسون و رضایت زناشویی انریچ را تکمیل نمودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارspss-22 و روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شد.یافته ها: پژوهش نشان داد که بین دو گروه زنان از لحاظ سلامت روان (t= 4/387) تفاوت معنیداری وجود داشت. زنانی که دارای همسران مبتلا به روان پریش بودند در زیر مولفه های سلامت روان دارای علایم بیشتری نسبت به زنان دارای همسر سالم بودند. تاب آوری زنان دارای مردان مبتلا به اختلالات روانپریش نسبت به گروه بهنجار کمتر بود .(P=0 /001) (t= 3/231) مولفه های رضایت زناشویی؛ در سطح 0/05 معنیدار بوده است. این امر نشانگر پایین بودن رضایت زناشویی این زنان نسبت به گروه همتا بود.نتیجه گیری: مسیولیت زندگی در بین زنان دارای همسر مبتلا به اسکیزوفرنی به دلیل افت شدید عملکرد این بیماران بیشتر از اختلالات دو قطبی بوده است که این فشارهای روانی باعث پایین آمدن کیفیت زندگی، تابآوری و نارضایتی از زندگی زناشویی، شده که منجر به کاهش سلامت روانی آنان میگردد.