مدیریت ریسک

عدم اطمینان محیطی و شدت رقابت سازمانها و مدیران، آنها را با چالشهای متعدد مواجه ساخته است. برای مدیر موثر این چالشها، رویکردهای نوین مدیریت و شایستگی های خاص طرح و توصیه شده است. شناسایی و مدیریت ریسک یکی از رویکردهای جدید است که برای تقویت و ارتقای اثربخشی سازمانها مورد استفاده قرار می گیرد. به طورکلی، ریسک با مفهوم احتمال متحمل زیان و یا عدم اطمینان شناخته می شود که انواع مختلف و طبقه بندی های متنوع دارد. یکی از این طبقه بندی ها ریسک سوداگرانه و ریسک خطرناک است. تمامی اشکال ریسک شامل عناصر مشترکی چون محتوا، فعالیت، شرایط و پیامدها هستند. طبقه بندی دیگر ریسک استراتژیک و ریسک عملیاتی است. مدیریت ریسک به مفهوم سنجش ریسک و سپس اتخاذ راهبردهایی برای مدیریت ریسک دلالت دارد. انواع ریسک ها برحسب احتمال وقوع و تاثیر آنها قابل تقسیم است که نتیجه آن پورتفوی ریسک و اعمال استراتژی های مناسب (انتقال، اجتناب، کاهش و پذیرش) است. این مقاله با تاکید بر فعالیتهای پروژه ای سازمانها، مدلی ساده و انعطاف پذیر را برای رشد مدیریت ریسک سازمانی با چهار مرحله شامل ناآگاهی ، آگاهی، اجرای محدود و اجرای کامل ارائه می کند که ضمن وجود ارتباط سیستماتیک بین مراحل مختلف، هرکدام فعالیتهای خاص خود را دارند . مدل ارائه شده با هدف قرار دادن نقاط ضعف برنامه های مدیریت ریسک، این امکان را بر ای سازمانها و پروژه ها فراهم آورده تا از آن برای ارزیابی سطح فعلی مدیریت ریسک خود، تعیین اهداف واقعی برای بهبود و ایجاد برنامه های عمل برای توسعه فعالیت هایشان بهره گیرند.