تهدید هوش مصنوعی برای حریم خصوصی «ذهن»

تهدید حریم خصوصی ذهن توسط هوش مصنوعی

این پژوهشگر ارتباطی با اشاره به تلاشهای صورت گرفته برای ورود و نفوذ به مغز در قالبهای ایمپلنت، تراشه های مغزی، الکترودهای کاشتنی، کلاه، هدست مخصوص و...، هر یک از این تلاشها در عین تحقق اهداف مختلف پزشکی و...، نگرانیهایی جدی در خصوص حریم خصوصی افراد به ویژه حریم خصوصی ذهن ایجاد می کند.  به این ترتیب با کمک واسطه های مغز و کامپیوتر نه تنها افکار خودآگاه که افکار ناخودآگاه نیز قابل خوانش شده و با این شرایط چه چیزی از حریم خصوصی ذهن باقی خواهد ماند؟

سلیمی گفت: پیش از این شرکتها تلاش می کردند تا با دست یابی به رفتارها و داده های افراد مرتبط با   لایکها، کلیکها، تاریخچه خریدها، اطلاعات پروفایلها، کامنتها و بازخوردها و... و تحلیل آنها به پیش بینی های خوبی برسند حال که امکان دسترسی مستقیم به مغز و ذهن افراد فراهم شود چه خواهد شد؟

وی با اینکه تلاشهای صورت گرفته برای خواندن فعالیتهای مغزی و تلاش برای تغییر و دستکاری آن گفت: شاید چنین اقدامی در حوزه پزشکی برای جلوگیری از تشنج یا هر حمله دیگری پذیرفته است ولی همین دستکاری و تغییر با اهداف مختلف دیگری همچون سیاسی، تبلیغی و... بسیار نگران کننده و غیرقابل پذیرش است.

وی افزود: هسته اصلی تبلیغات و سیاست را به دست آوردن قلب و ذهن افراد تشکیل می شود و با چنین اتفاقی در دسترسی به مغز و توان دستکاری آن در خدمت تبلیغات و سیاست، چه انقلابی در این حوزه رخ خواهد داد؟

این مدرس دانشگاه گفت: تاکید صاحبنظران بر تدوین و تصویب قوانین سختیگرانه در حوزه محافظت از حریم خصوصی افراد به خصوص حریم خصوصی مغز و ذهن است و اصلا نباید به مغز به مثابه یک اندام همچون کبد نگاه کرد چراکه مغز فرمانده کل بدن، مسئول احساسات و... است.

به زودی مغز انسان تبدیل به یک دارای جدید می شود و باید خود در خصوص فروش یا عدم فروش داده های آن تصمیم بگیرد

وی یادآور شد: به باور برخی صاحبنظران به زودی مغز انسان تبدیل به یک دارایی جدید می شود. دارایی که می تواند سود زیادی برای شرکتهای که مشتاق استخراج داده های آن هستند، به ارمغان بیاورد. افراد باید تصمیم بگیرند آیا حاضرند داده های مغز خود را بفروشند یا خیر؟ و این حق هر فرد است که در این خصوص تصمیم بگیرد این دکترای علوم ارتباطات گفت: در حال حاضر قوانین و دستورالعملهای موجود برای محافظت از حریم خصوصی پاسخگو نیستند. نیاز به قوانین لازم در حوزه حریم خصوصی ذهن و آزادی ذهنی (یعنی آزادی کنترل زندگی ذهنی خود) است. همچنین نیاز به رعایت مسائل اخلاقی بیش از پیش وجود دارد.

سلیمی تاکید کرد: باید هرچه سریعتر در این خصوص فکری اساسی شود تا با هر اتفاقی که در آینده رخ خواهد داد، زمینه محافظت از انسان و حریم خصوصی وی فراهم شود.

وی با بیان اینکه با صدور مجوز آزمایش بالینی تراشه مغزی روی انسان توسط نورالینک امیدهایی از بعد پزشکی به وجود آمد ولی به همان نیز نگرانی هایی جدی ایجاد شد گفت: سوالات و نگرانیهای بسیاری در خصوص این تراشه و نحوه تاثیرات آن بر مغز وجود دارد و با توجه به اتصال این دستگاه به اینترنت، نگرانی ها در خصوص هک، دزیده شدن مستقیم اطلاعات از مغز، مخفی نماندن افکار و نجواهای درونی و... ایجاد شده است.

سلیمی گفت: هر روز با شتاب بیشتری به سمت ذهن خوانی با روشهای مختلف و یا حتی پیش بینی ایدئولوژی افراد از چهره آنها و.... حرکت می شود. البته روند پیش روی این حرکت صرفا محدود به دوره حیات نیست، حتی بحثهایی در خصوص انتقال اطلاعات مربوط به حافظه انسان به هوش مصنوعی و سپس انتقال آن به یک بدن جدید مصنوعی پس از مرگ مطرح است. در خصوص میزان تحقق چنین رویایی احتمالات و اما و اگرهای بسیاری وجود دارد ولی با تحقق این رویا، این نگرانی وجود دارد که خاطرات، کلیه اطلاعات مربوط حافظه و... پس از مرگ چه فرجامی خواهند یافت. این در شرایطی است که از ذهن انسان به عنوان بخشی از حریم خصوصی او یعنی حریم خصوصی ذهن یاد می شود و انجام چنین حرکتهایی می تواند موجب نقض این حریم را فراهم کند.

این مدرس دانشگاه گفت: بحث تلاش برای ارتباط با مردگان به اقدامات مختلفی منجر شده که از این جمله ایجاد چت بات هایی معروف به مرده بات است که فرد می تواند با چت باتهایی که توان تقلید مکالمه انسانی دارند، به ارسال و دریافت پیام اقدام کند . این چت باتها برای تبادل اطلاعات نیاز به داده هایی دارند که آنها را از رسانه های اجتماعی و... فرد فوت شده استخراج می کنند، از این منظر، بحثهایی اخلاقی در خصوص عدم حفظ حریم خصوصی فرد درگذشته و عدم رضایت احتمالی او مطرح است.

وی افزود: از سویی یکسری اطلاعات شخصی در این میان تبادل می شود که هرگونه دستیابی به آن با احتمال سوء استفاده می تواند آسیب زا از جمله به حریم خصوصی دو طرف باشد.

متن کامل در تابناک

https://www.tabnak.ir/004xAJ