آموزش ترکیبی و هوش مصنوعی

از عباراتی که در زندگی امروزی به وفور به گوش می رسد، عبارت هوش مصنوعی است. هوش مصنوعی پدیده ای است که قابلیت ایجاد تغییر و بهبود در فرآیند ها را دارد و از این جهت، بر بسیاری از جنبه های زندگی ما تاثیرگذار است. البته این تکنولوژی به سان سایر پیشرفت های علمی دارای ویژگی های مثبت و منفی است که با رعایت تعادل در آن، می توان از آن به بهترین نحو استفاده کرد.

از بخش هایی مهم که به شدت تحت تاثیر هوش مصنوعی قرار گرفته است، مقوله آموزش و یادگیری است. یادگیری ترکیبی یا تلفیقی؛ همان شیوه ی آموزش سنتی حضوری با روش های نوین آموزش الکترونیک ترکیب شده است و به این ترتیب تجربه ی فراگیر از کلاس، عمق بیشتری می یابد. یادگیری ترکیبی انواع روش های آموزش آنلاین، آموزش خودآموز و آموزش معلم محور را با یکدیگر ترکیب کرده و در این مسیر از ابزارهایی مانند اینترنت، بازی های آنلاین و ویدئویی، شبکه های اجتماعی و انواع سیستم های مدیریت یادگیری استفاده می کند.

در گذشته و تا پیش از ظهور تکنولوژی، روش های آموزش به همان شیوه سنتی حضور در کلاس محدود می شد. امروزه با ظهور و پیشرفت رایانه ها در طی بیش از نیم قرن گذشته و به مدد اینترنت و امکان ارتباط از راه دور، روش های نوینی در تدریس از جمله آموزش ترکیبی پدید آمده است. روشی که از مزایای چندین روش آموزش برخوردار بوده و به اعتقاد بسیاری از صاحب نظران حوزه تعلیم و تربیت، معمول ترین شیوه ی آموزش در آینده خواهد بود. بنابراین؛ این پرسش که تحقق هوش مصنوعی، تا چه حد می تواند واجد خصوصیات روش های نوین تدریس شود، جایگاه ویژه ای پیدا کرده است. در این میان، تبیین کارکردهای آموزش ترکیبی و هوش مصنوعی در جهت واکاوی پاسخ این مساله ضروری است.