اقتصاد سیاسی چشم اسفندیار توسعه در ایران

ارتباط تنگاتنگ اقتصاد و سیاست در دنیا بخصوص کشور های توسعه نیافته یا در حال توسعه عامل اساسی در عقب ماندگی آنهاست . و ایران نیز نه تنها از این دایره خارج نمی باشد بلکه یکی از کشور هایی است که اقتصاد سیاسی به مفهوم برایند راهبردهای اقتصادی و سیاسی در کشور اصلی ترین عامل عقب ماندگی کشور گردیده است . عناصر تصمیم گیری در حوزه اقتصاد و سیاست در سطوح مختلف تقسیم شده اند . مهم ترین آنها حوزه تصمیم گیری رهبر ایران در حیطه سیاست داخلی و خارجی و برخورد با مفاسد اقتصادی و نداشتن سیاست مشخ ص اقتصادی می باشد . در ایران سازو کار حاکمیت، بدلیل پیوستگی عمیق اقتصاد و سیاست وارتباط با سایر عوامل توسعه یافتگی در حوزه های فرهنگ ،رفاه اجتماعی ،امنیت شغلی ،امنیت اقلیت ها ، رشد نا خالص داخلی ،پیوستگی دولت و ملت و تعلق خاطر ملت به ساختار سیاسی بسیار ناموفق عمل کرده است . بررسی شاخص های آماری موجود در این زمینه در سایت آمار ایران و بررسی اجمالی مفاسد از پروندهای موجود در قوه نا مستقل قضائیه وابستگی های خانوادگی مشهود در راس امور کشو ر ،بررسی های پرونده های میزان اعتیاد ، روسپی گری ، و دهها مورد دیگر در ایجاد پسماند برای توسعه که همگی ناشی از سیاست شیعه محوری در جهان و نه کشور داری می باشد . تراکم بزه و حتی زیر ساخت های ایمانی و اخلاقی را بدنبال خود به شاخصه های بسیار نامطلوب کشانده است . سوال اصلی این است : تاثیر سیاسی بر اقتصاد ایران پس از انقلاب اسلامی چگونه عمل کرده است . فرضیه ها : 1 -روحیه دشمن پروری در کادر رهبری ایران چالش اقتصادی با جهان برای ایران ایجاد کرده است . 2 - تفویض اختیارات بسیار زیاد در قانون اساسی به رهبر پیکره ای از قدرت بدون پاسخگویی ایجاد کرده است . 3 - عدم وجود قوای مجزا و نظارت شورای نگهبان بر همه انتخاب ها سیکل معیوب حمایت از رهبری را ایجاد کرده است . در این تحقیق سعی شده پرسش اصلی پاسخ داده شود و فرضیه ها با دلایل کافی اثبات گردد .