پیش بینی خودباوری زنان شاغل و غیر شاغل بر اساس عوامل روانی-اجتماعی با استفاده از تابع تشخیص

پیش زمینه و هدف: با توجه به مشارکت روز افزون زنان در رشد و توسعه کشور، شناخت ویژگیهای روانی-اجتماعی آنان و عوامل موثر بر آن اهمیت زیادی دارد. این پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر بر خودباوری زنان استان آذربایجان غربی انجام گرفت.مواد و روش کار: پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی و از نوع مقطعی است که از بین کلیه زنان استان آذربایجان غربی، ۷۳۹ نفر به روش نمونه گیری چند مرحله ای (نمونه گیری تصادفی ساده و روش نمونه گیری طبقه ای) انتخاب شدند و پرسشنامه های سنجش خودباوری، شیوه های مقابلهای و باورهای کلیشه ای زنان را تکمیل کردند. داده های به دست آمده به کمک روشهای آماری توصیفی و استنباطی (تعیین میانگین و انحراف معیار، t مستقل و تابع تشخیص) تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که در مجموع میانگین خودباوری زنان نمونه آماری نسبت به میانگین جامعه در حد پایینی قرار دارند. همین طور، میانگین نمرات خودکارآمدی شخصی زنان شاغل بیشتر از زنان خانه دار بود، اما عزت نفس زنان خانه دار نیز بیشتز از زنان شاغل بود. اگرچه بین وضعیت مالی خانواده و خودباوری رابطه معناداری یافت نشد، اما بین تحصیلات زنان و خودباوری آنان رابطه معناداری مشاهده گردید. علاوه بر این، آزمون تحلیل تابع تشخیص نیز نشان داد که بر پایه نه متغیر پیش بینی کننده کلیشه جنسیتی با چهار بعد، اوقات فراغت، ارتباطات مثبت درون خانواده، سبک مقابله مساله مدار و هیجان مدار و اشتغال میتوان ۶۱ درصد زنان دارای خودباوری پایین و ۶۶/۴ درصد زنان دارای خودباوری بالا را از یکدیگر متمایز نمود.بحث و نتیجه گیری: سبک حل مساله و اشتغال زنان مهمترین عامل تمایز گروهی برای طبقه بندی زنان دارای خودباوری بالا و پایین است.