واکاوی تجارب معلمان مدارس ابتدایی از چالش های فضای تدریس در فضای مجازی یک مطالعه پدیدارشناسانه

هدف پژوهش حاضر، بررسی تجارب زیسنه معلمان مدارس (دولتی) ابتدایی شیراز از چالش های فضای مجازی بود. این پژوهش از نوع کیفی و روش مورد استفاده، پدیدارشناسی هوسرلی بود. مشارکت کنندگان در پژوهش ۱۲ نفر از ملمان دارای تجربه تدریس در مناطق مرکزی و حومه شیراز بودند با رویکرد نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. روش گردآوری داده های این پژوهش، مصاحبه نبمه ساختار یافته بود. برای سنجش اعتبار اولیه داده ها از معیارهای قابل قبول بودن (از روش همسوسازی استفاده شد و سعی شده است با جمع آوری داده های کافی از منابع چندگانه، این باورپذیری را ایجاد نمود) و قابلیت اعتماد بودن (این معیار در حقیقت به ثبات نتایج در زمان و شرایط مختلف اشاره دارد و معادل پایایی در تحقیق کمی است) داده های کیفی استفاده شد. پس از کدگذاری داده ها از روش تحلیل مضمون برای تشکیل شبکه مضامین چالش های تدریس در فضای مجازی استفاده شد. در ادامه الگوی اکتشافی در یک مضمون فراگیر به نام چالش های تدریس در فضای مجازی شکل گرفت. مضامین سازمان دهنده عبارت بودند از ۱) مرتبط با دانش آموزان (آموزشی، مهارتی، نگرشی و ...)، ۳) مرتبط به همکاران (بازخورد دادن مشکل به دانش آموزان با یکدیگر، عدم سواد رسانه ای همکاران و ...) و ۴) مرتبط به تعامل با معلم (احترام به معلم، اهمیت به معلم و ...) و همچنین مضامین سازمان دهنده در سطح سلبی عبارت بودند از ۱) مرتبط با شخصیت (حواس پرتی دانش آموز، فراموش کاری و ...)، ۲) مرتبط با تحصیل (عدم توجه و تمرکز، عدم علاقه به مطالعه و ...)، ۳) مرتبط به مدیریت (ایجاد اختلال در نظم کلاس توسط والدین، عدم حضور دانش آموزان در کلاس، بخش نامه های نامناسب سازمانی و ...)، ۴) مرتبط با آموزش (تفهیم مفاهیم آنلاین، وقت گیر بودن تولید محتوا آنلاین، تنجام تکالیف و آزمون ها توسط والدین) تقسیم بندی گردید و در نتیجه الگوی اکتشافی در یک مضمون فراگیر به نام چالش های تدریس در فضای مجازی شکل گرفت.