نگرشی بر مزایا و معایب راهبردهای آموزشی در مدارس ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی مزایا و معایب برخی از راهبردهای آموزشی (روشهای تدریس مبتنی بر انتقال مستقیم، روشهای تدریس مبتنی بر تعامل و روشهای تدریس مسئله محور) درمدارس ابتدایی بر اساس چهار جنبه اساسی و مهم چالش برانگیز بودن، تلفیقی بودن، معنادار بودن و فعال بودن فراگیر و یاددهنده انجام شد. روش پژوهش حاضر، کیفی، توصیفی-تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای و متن کاوی میباشد. در این پژوهش ادبیات و سوابق موضوع تحقیق با مراجعه به مقاله های علمی-پژوهشی و سایر مقاله ها و کتابها مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. در این پژوهش الگوهایی مانند روش یادسپاری، روش سخنرانی، نمایش علمی، روش تلفیقی، پرسش و پاسخ، ایفای نقش، بحث گروهی، مشارکتی، بدیعه پردازی، گردش علمی، روش آزمایشگاهی، روش اکتشافی و کاوشگری مورد بررسی قرار گرفت که به ترتیب شامل روشهای تدریس مبتنی بر انتقال مستقیم، تدریس مبتنی بر تعامل، تدریس مسئله محور هستند. همچنین در پژوهش حاضر، مزایا و محدودیتهای هر روش تدریس مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. با توجه به بررسیهای صورت گرفته، دریافتیم راهبرد تدریس مشخصی وجود ندارد که تمامی ویژگیهای مورد نظر را در بر بگیرد؛ بنابراین برای انتخاب روش تدریس مناسب باید به توانایی، ویژگیها و علایق دانش آموزان توجه کنیم، تا بتوان از یک یا چند روش و راهبرد تدریس شخصی سازی شده (متناسب با دانش آموزان ) استفاده کرد. همچنین در پایان این پژوهش، عمده ترین نتایج پژوهش در جدولهای شماره ۱، ۲ و ۳ گردآوری شده است.