الگوها و روش های مدیریت و برنامه ریزی در آموزش مجازی کلاس های چند پایه

هدف این پژوهش بررسی روش های تدریس در آموزش مجازی کلاس های چندپایه است. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های تحلیلی- تبیینی است. با استفاده از متون و منابع موجود و مطالعات صورت گرفته (داخلی و خارجی) با استفاده از کلید واژه هایی مانند «کلاس های چندپایه» ، «روش تدریس کلاس های چندپایه» با استفاده از فیش برداری، به جمع آوری اطلاعات پرداخته شده است. ابتدا دلایل و چرایی برپایی کلاس های چندپایه، اهمیت و جایگاه تدریس در این نوع کلاس ها، نقاط قوت و ضعف، چالش ها و مشکلات این کلاس ها، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. در مرحله بعدی رویکردهای حاکم بر این کلاس ها (رویکرد دانش آموز محور، معلم محور، فعالیت محور، رویکرد خود راهبری، یادگیری از همسالان)، شیوه های مدیریت و برنامه ریزی در آن (روش محوری یا ارایه موضوع های ناهمانند، روش گروهی یا ارایه موضوع های همانند، روش مشترک محوری و گروهی یا تلفیقی) تشریح شد و در نهایت به بیان روش ها و راهبردهای قابل استفاده و مرسوم در این نوع کلاس ها (شامل روش های مبتنی بر همیاری مانند: روش های کارآیی اعضای تیم/ جورچین/ جیگسا، روش اعضای تیم، روشن سازی طرز تلقی، قضاوت عملکرد، فکر کردن، پیوستن، در میان گذاشتن و نیز دیگر روش ها از قبیل: جدول سه سوالی، ایفای نقش، گردش علمی، دریافت مفهوم، بارش مغزی، گروه های دانش آموزی تقسیم موفقیت، با هم آموزی، پژوهش گروهی، یادگیری انفرادی مبتنی بر کمک گروه ، نوشتن مشارکتی، گروه- بازی- مسابقه، کارآموزی شناختی، تدریس خصوصی، داربست زدن، تدریس مبتنی بر بازی، تدریس مبتنی بر ایفای نقش، تدریس مبتنی بر کاوشگری، سخنرانی، پرسش و پاسخ یا سقراطی، حل مسئله، روش آزمایشی) پرداخته شد