نقش میانجیگری معنویت در پیش بینی سلامت روانی بیماران مبتلا به اضافه وزن وچاقی

سلامت روان مفهومی گسترده و چندوجهی است که عوامل مختلفی به طور مستقیم یاغیرمستقیم و به صورت مثبت یا منفی بر آن اثر می گذارند. فهم مولفه های تاثیرگذار بر سلامتروان و نیز میزان پیش بینی کنندگی آنها، به اتخاذ رویکردی پیشگیرانه و نیز ارتقای سلامتروان کمک می کند. از سوی دیگر اهمیت معنویت و رشد معنوی انسان، در چند دهه ی گذشتهبه صورتی روزافزون توجه روانشناسان و متخصصان بهداشت روانی را به خود جلب کرده است. پژوهش حاضر با هدف «بررسی نقش میانجیگری معنویت در پیش بینی سلامت روانی در بیماران مبتلا به اضافه وزن و چاقی» با طرح بنیادی-کاربردی از نوع همبستگی، انجام شده است. جامعهی آماری این پژوهش، تمام بیماران مبتلا به اضافه وزن و چاقی است که در سال۱۳۹۷ به مراکز درمانی شهر شیراز مراجعه کرده اند. بر اساس جدول کرجسی و مورگان و بااستفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای، تعداد ۳۰۰ نفر ازمراجعه کنندگان به مراکز درمانی که در زمینه ی رژیم درمانی فعالیت می کردند به عنوان نمونه،انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ی معنویت پارسیان، پرسشنامه ی سلامت عمومی GHQ-۲۸ بود. داده های جمع آوری شده با روش های آمار توصیفی و تحلیل عاملی با استفاده از نرم افزار spss ۲۰ و الگوی تحلیل مسیر و روش بوت استرپینگ به کمک نرم افزار AMOS تحلیل شد. نتایج نشان داد که متغیر میانجی معنویت باβ=۰.۵۵۶ بر سلامت عمومی تاثیر دارد