پیش بینی سازگاری اجتماعی با توجه به اعتیاد به رسانه های اجتماعی و تعامل والدین در بین دانش آموزان متوسطه اول

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سازگاری اجتماعی با توجه به اعتیاد به رسانه های اجتماعی و تعامل والدین در بین دانشآموزان متوسطه اول شهرستان بویراحمد انجام گرفته است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی تلقی می شود و از نظر پارادایم،جزو تحقیقات کمی، و از نظر روش و شیوه پژوهش، پیمایشی و از نوع همبستگی و استنباط رابطه توصیفی بین متغیرهایتحقیق می باشد . جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان متوسطه اول (۱۶۰۰۴ نفر) در شهرستان بویراحمد تشکیل میدهند.با استفاده از جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان ( ۱۹۷۰) تعداد ۳۷۵ نفر به روش نمون هگیری خوشه ای چند مرحله ای به عنواننمونه ی مورد مطالعه در نظر گرفته شد. به منظور جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد مقیاس سازگاری اجتماعیکلارک و نیکز (۱۹۳۹)، اعتیاد به رسانه های اجتماعی صادق زاده، احدی، درتاج و منشئی (۱۳۹۷) و همچنین ارزیابی رابطهوالد- فرزند فاین، مورلند، و اندرو اسچووبل (۱۹۸۳) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون بابهره گیری از نرم افزار (SPSS۲۱) انجام شد. یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که تعامل پدر با فرزند و تعامل مادر بافرزند در جهت مثبت واعتیاد به رسانه های اجتماعی در جهت منفی بر سازگاری اجتماعی تاثیر گذار بوده و میزان این تاثیرگذاری به ترتیب برابر با ۳۷۱ / ۰ ، ۲۱۲ / ۰ و ۲۱۳ / ۰ - می باشد. همچنین برطبق نتایج بدست آمده در پژوهش حاضر تعامل والدینو اعتیاد به رسانه های اجتماعی توانسته اند ۷ / ۲۱ درصد از تغییرات سازگاری اجتماعی دانش آموزان را پیش بینی کنند.