ره نگاشت گستره «مه داده» در الگوواره اتودیپلماسی

پیشرفت فناوریهای نوظهور در زمینه کلان داده، موجب تلاشهایی برای ساخت پارادایم جدیدی در ادبیات مطالعات دیپلماتیک شده است. ماحصل زیستانسان در این جهان موازی مجازی، تولید پیوسته و جاودانه میلیاردها ردپای دیجیتالی در کسری از ثانیه و ظهور بیگدیتا است. این قابلیت، چالشهای اساسی زیادی را در خصوص مطالعات تئوریک با اصول دیپلماتیک ایجاد کرده است. مقاله پیش رو به خصوص توانایی کلانداده ها در خصوص حمایت و حفاظت از منافع دیپلماتیک و پیگیری منافع و اهداف ملی از این طریق را مورد بررسی قرار میدهد. مخالفان ماشینهای یادگیری بر این اعتقاد هستند که این مکانیسمهای پسابشری نمیتوانند مانند انسان تصمیم بگیرند، قضاوت کنند و درک محیطهای پیچیده نظام بین الملل برایشان مشکل است؛ درنتیجه نمیتوانند الزامات دولت-ملتها برآورده کنند. در مقابل، طرفداران کاربرد ماشینهای یادگیری ادعا میکنند قوانین در حال پیشرفت است و این پیشرفت ظرفیت تنظیم و کنترل این ماشینها در پرتو قواعد دولت-ملتها را دارد. این تحقیق به این نتیجه میرسد که کلان داده و ماشینهای یادگیری مبتنی بر هوش مصنوعی توانسته پارادایم جدیدی با عنوان اتودیپلماسی«» را ایجاد نماید.