تاثیر باورهای دینی بر افزایش میزان صمیمیت و رضایت زناشویی در متاهلین

زمینه و هدف: خانواده یکی از عناصر اصلی و نهادهایی است که با عوامل انسانی و نیازهای عاطفی و معنوی در ارتباط است. یکی از عوامل تحکیم زندگی زناشویی توجه به باورهای دینی می باشد. باورهای دینی در همه ابعاد زندگی انسان، تاثیرات بسزایی دارد و تقویت این باورها باعث افزایش صمیمیت و رضایت زناشویی در متاهلین افراد می شود. هدف این پژوهش، بررسی میزان تاثیر باورهای دینی بر افزایش میزان صمیمیت و رضایت زناشویی در متاهلین بود. روش پژوهش: روش تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر شامل تمامی زوجین متاهل شهر تهران در سال ۱۴۰۰ بود که از این تعداد به طور تصادفی از ۲۰ زوج متاهل به شیوه ی نمونه‎ گیری دردسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۰ نفر) و گواه (۱۰ نفر) قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های نیازهای صمیمیت زناشویی باگاروزی (MINQ) و رضایت زناشویی انریچ (ENRICH) استفاده شد. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری SPSS-۲۲، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. سطح معناداری آزمون ها ۰/۰۵ در نظر گرفته شد.یافته ها: یافته ها نشان می دهد زوجین متاهل گروه آزمایش نسبت به زوجین متاهل گروه کنترل در پس آزمون، به طور معناداری، صمیمیت و رضایت زناشویی بیشتری داشتند و فرضیه پژوهش مبنی بر تاثیر «باورهای دینی» بر افزایش میزان صمیمیت و رضایت زناشویی در متاهلین تایید گردید (۰/۰۱>P). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از موثر بودن تاثیر باورهای دینی بر افزایش میزان صمیمیت و رضایت زناشویی در متاهلین بوده است. براساس نتایج، می توان برای کمک به افزایش میزان صمیمیت و رضایت زناشویی در متاهلین از روش های آموزش باورهای دینی به طور موفقیت آمیزی استفاده نمود و می توان از آن به عنوان روش درمانی کارآمد در کاهش احتمال طلاق بهره برد.