تجربیات دانش آموزان دوره دوم مقطع ابتدایی از چگونگی رعایت عدالت کلاسی توسط معلمان

هدف پژوهش حاضر مطالعه پدیدارشناسی تجربه دانشآموزان دوره دوم مقطع ابتدایی از چگونگی رعایت عدالت کلاسی توسط معلمان است. این مطالعه با رویکرد کیفی و به روش پدیدارشناسی از نوع توصیفی انجام شده است. مشارکت کنندگان تحقیق شامل دانشآموزان دوره دوم مقطع ابتدایی هر دو گروه جنسی دختر و پسر شهر میاندوآب در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ می باشد. حجم نمونه به روش نمونه گیری هدفمند متجانس انتخاب شده و فرایند گزینش و مصاحبه با دانش آموزان تا مرحله اشباع نظری ادامه یافته است. مشارکت کنندگان در این پژوهش ۲۴ نفر از دانش آموزان دوره دوم مقطع ابتدایی بودند. تجزیه و تحلیل داده ها به روش کلایزی انجام شد. بررسی چند باره مصاحبه ها، ۴۱ کد تبیینی استخراج شد که با ادغام و تلفیق کدهای مشابه و حذف کدهای تکراری تجارب زیسته دانش آموزان ابتدایی از عدالت معلم در کلاس درس، ده مقوله عمده و چهار تم استخراج شده عبارتند از: آموزش منصفانه و کارکردگرایانه (۳ مقوله شامل: توجه و برابری آموزشی، اعتدال انگیزشی در آموزشی و تربیتی و ارزشیابی منصفانه)، رعایت تعامل و مراوده آموزشی (۳ مقوله شامل: رعایت آموزش ترقی خواهانه، فهم و درک شدن دانش آموزان از سوی معلم و تعامل منصفانه)، تبعیض بین دانش آموزان (۲ مقوله شامل: بی توجهی عامدانه و عدم رعایت خودکنترلی) و نابرابری آموزشی و تربیتی (۲ مقوله شامل: فریب کاری آموزشی و بی عدالتی رفتاری و آموزشی) استخراج گردید. عدالت و تحقق آن همواره یکی از اصلی ترین شعارها در عرصه آموزش است. اگر نگاهی کلی بر مفاهیم به دست آمده داشته باشیم می توان آنها را در دو بخش عدالت و بی عدالتی جای داد، هر چند مصادیق بیشتری در بخش عدالت یافت شد. ‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ نتیجه گیری اصلی دیگری که از پژوهش حاضر حاصل شد ارتباط غالب مفاهیم عدالت به خصوصیات ذاتی آموزش و پیوند مصادیق بی عدالتی به نحوه تعامل و مدیریت در اجرای آموزش است.