تدوین بستهی آموزشی تربیت مثبت مدرسه محور و اثربخشی آن بر بهزیستی ذهنی دانش آموزان پایه ی ششم ابتدایی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 105

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JONTOE-19-2_003

تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1402

چکیده مقاله:

تربیت مثبت مدرسه ­محور، سازه جدیدی است که رسالت آن، اصلاح و نهادینه ­سازی مفاهیم مثبتی همچون امید، شادی، بخشش، همدلی و خودتنظیمی از طریق آموزش دانش ­آموزان در مدرسه به ­عنوان محیطی مناسب جهت یادگیری ارزش ­ها و هنجارها است. هدف از پژوهش حاضر، تدوین بسته آموزشی تربیت مثبت مدرسه­ محور و اثربخشی آن بر بهزیستی ذهنی دانش ­آموزان پایه ششم ابتدایی بود. روش پژوهش برای مرحله تدوین بسته آموزشی، روش توصیفی-تحلیلی با رویکرد سنتزپژوهی آمیخته بود. شاخص روایی محتوا برای کل بسته آموزشی ۸۶/۰ به ­دست آمد که نشان دهنده روایی صوری و محتوایی مناسب است. سپس، برای تعیین اثربخشی بسته بر بهزیستی ذهنی، دو کلاس (۵۹ نفر) از دانش­ آموزان پسر پایه ششم ابتدایی منطقه یک شهر تهران به شیوه تصادفی چندمرحله ­ای انتخاب و به ­طور تصادفی در گروه آزمایش (کلاس ۲۸ نفری) و کنترل (کلاس ۳۱ نفری) جایگزین شدند. روش پژوهش این بخش، نیمه ­آزمایشی با طرح پیش ­آزمون_پس ­آزمون با گروه کنترل بود. گروه آزمایش ۱۲ جلسه به مدت ۴۰ دقیقه آموزش تربیت مثبت مدرسه ­محور دریافت نمودند. آزمودنی­ ها قبل و بعد از آموزش، به پرسشنامه بهزیستی ذهنی رن شاو (۲۰۱۴) پاسخ دادند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد نمرات بهزیستی ذهنی در گروه آزمایش بیشتر از گروه کنترل بود. بنابراین، نتیجه گرفته شد که آموزش تربیت مثبت مدرسه ­محور بر بهزیستی ذهنی دانش­آموزان تاثیر مثبت دارد (P<۰/۰۰۱). همچنین، آموزش تربیت مثبت مدرسه­ محور باعث افزایش ۷۴% از تغییرات بهزیستی ذهنی دانش ­آموزان شد.

نویسندگان

سما سادات

دکترای تخصصی روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

شهرام واحدی

استاد گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

اسکندر فتحی آذر

استاد گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

رحیم بدری گرگری

استاد گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Alavi, Z., Ghadampour, E., Ghazanfa, F. (۲۰۱۷). The Influence of ...
  • Bozkurt, T. (۲۰۱۴). Positive Education and Emerging Leadership Roles of ...
  • Kako Joybari, M. & Kako Joybari, A.A. (۲۰۱۶). Tehran: Danjeh. ...
  • Mirkamali, S.M. (۲۰۱۳). Human relations in school. Tehran: Yasteroon. (Text ...
  • A Comprehensive Summary of Philosophy and Research Supporting each domain ...
  • Peterson C. (۲۰۰۰). The future of optimitism. American Psychologist, ۵۵(۱): ...
  • Sanet, H. (۲۰۰۹). Positive intervention for students who are aggressive ...
  • Shoshani, A.; Steinmetz, S. & Kanat-Maymon, Y. (۲۰۱۶). Effects of ...
  • Wilson W. (۱۹۶۷). Correlates of a vowed happiness. Psychological Bulletin, ...
  • نمایش کامل مراجع