بررسی رابطه بین نواوری و چابکی سازمان با نقش میانجی ساختار سازمان (مورد مطالعه : مدارس مقطع ابتدایی پسرانه دوره اول ناحیه پنج مشهد)

در این مقاله به بررسی رابطه بین نوآوری سازمانی وچابکی سازمان با نقش میانجی ساختار سازمان در مدارس مقطع ابتدایی پسرانه دوره اول نلحیه پنج مشهد می پردازیم . پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردیی و از لحاظ روش از نوع مطالعات همبستگی است . جامعه آماری این تحقیق کلیه معلمان مدارس مقطع ابتدایی پسرانه دوره اول ناحیه پنج مشهد در سال تحصیلی ۲-۱۴۰۱ تشکیل دادند که برابر با ۵۳۸ نفر بود که به صورت تصادفی و با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۲۲۴ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری دادهها در این پژوهش عبارت از سه پرسشنامه استاندارد نوآوری سازمانی ساعتچی و همکاران(۱۳۸۹)،پرسشنامه چابکی سازمان شریفی و ژانگ (۲۰۰۰) و پرسشنامه ساختار سازمان رابینز(۱۹۹۵) بود . نتایج نشان داد: بین نواوری وچابکی سازمان با نقش میانجی ساختار سازمان رابطه معناداری وجود دارد.بین نوآوری سازمانی وچابکی سازمان رابطه معناداری وجود دارد . بین نوآوری سازمانی و ساختار سازمان رابطه معناداری وجود دارد.بین ساختار وچابکی سازمان رابطه معناداری وجود دارد .