بررسی رباتیک با ساختار نرم در صنعت هوافضا به منظور افزایش بهره وری و کاهش خطرات انسانی در ماموریتهای فضایی

در این مقاله به بررسی رباتیک با ساختار نرم در صنعت هوافضا به منظور افزایش بهره وری و کاهش خطرات انسانی در ماموریتهای فضایی پرداخته شده است. رباتیک نرم یک رشته میان رشتهای بوده که سریعا در حال ظهور است که مکاترونیک، کنترل، علم مواد و بیومیمتیک را ترکیب میکند و با هم در ارتباط هستند. توسعه ربات های فضایی برای گسترش مرزهای شناختی انسان حیاتی است. رباتهای فضایی در آزمایشهای علوم فضایی، عملیات های خارج از خودرو و اکتشافات اعماق فضا مستقر شدهاند. استفاده از روبات های فضایی بدون شک ریسک و هزینه فعالیت های فضایی را کاهش می دهد. روباتهای فضایی سنتی عمدتا از ساختارهای سفت و سخت استفاده میکنند که در نتیجه درجات آزادی محدودی ایجاد میکند که توانایی های عملیاتی آنها را محدود میکند . در مقابل، رباتهای نرم با انعطاف پذیری و استحکام بیشتر ممکن است برای اکتشافات فضایی آینده استفاده شوند . روباتهای نرمی که در محیطهای فضایی به کار میروند باید بر چالشهای مهم مرتبط با خلاء فوقالعاده، ریزگرانش، دماهای شدید و تشعشعات پرانرژی غلبه کنند. در اینجا، تجزیه و تحلیل جامعی از مزایای کلیدی ربات های نرم بر اساس الزامات ویژه محیط های فضایی برای ربات های نرم ارائه شده است . علاوه بر این، بینش های مختصری در مورد اینکه چگونه رباتهای نرم باید از نظر طراحی، مدلسازی، ساخت، سنجش و کنترل تغییر کنند تا با محیطهای فضایی سازگار شوند، مورد بحث قرار می گیرد . به طور خاص، سناریوهای ربات نرم با ارزش کاربردی فضایی بالقوه معرفی میشوند. در نهایت، نظرات در مورد جهت های بالقوه ربات های فضای نرم ارائه شده است.