بررسی رابطه خودکارآمدی و کیفیت زندگی با مولفه های سلامت عمومی

هدف پژوهش بررسی رابطه بین خودکارآمدی و کیفیت زندگی با مولفه های سلامت عمومی در دانشجویان طراحی و اجرا شد. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش شامل دانشجویان شهر مشهد در سال ۱۴۰۱B۱۴۰۲ میباشد. روش نمونه گیری، غیر احتمالی و در دسترس بوده و تعداد ۱۵۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی، مقیاس کوتاه ارزیابی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و پرسشنامه سلامت عمومی بود. داده های جمع آوری شده به کمک روش های آمار توصیفی و استنباطی(ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون) و با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۲تجزیه و تحلیل شدند.نتایج نشان داد که با افزایش خودکارآمدی و کیفیت زندگی در دانشجویان مولفه های سلامت عمومی نیز در آنان افزایش می یابد.((p<۰/۰۱