تاب آوری کارکنان علمی و اداری موسسات آموزش عالی در دوران کرونا و پساکرونا

تاثیر همه گیری کووید-۱۹ بر موسسات آموزش عالی سراسر جهان قابل توجه بوده است. کارکنان علمی و اداری با چالش های متعددی از جمله تطبیق با آموزش و یادگیری از راه دور، مدیریت حجم کاری بیشتر و حمایت از دانشجویان مواجه شدند. لذا، این پژوهش با رویکردی توصیفی-تحلیلی به بررسی تابآوری کارکنان علمی و اداری موسسات آموزش عالی در دوران کرونا و پساکرونا پرداخته است. بدین منظور ابتدا با ۱۲ نفر از کارکنان علمی و اداری مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شد. پس از تجزیه وتحلیل مصاحبه ها و کدگذاری نقل قولها، مرور ادبیات منتشر شده بین سالهای ۲۰۱۹ و ۲۰۲۳ صورت گرفت. با تجزیه وتحلیل مصاحبه ها و ۲۸ مقاله بینالمللی منتخب این سالها، یافته های زیر حاصل شد. به عنوان مولفه های یک سیستم پویا، عواملی که به عنوان ورودی به سیستم در تاب آوری کارکنان آموزشعالی نقش ایفا میکنند، عبارتند از: مدیریت و رهبری، حمایت اجتماعی، ویژگیهای شخصیتی، استراتژیهای مقابله ای، اضطراب و استرس، حمایت سازمانی، برنامه های آموزشی تابآوری، ارزشهای قوی و مشترک، فرهنگ تاب آورانه قوی در سازمان، ارتباطات و شفافیت، خلاقیت ونوآوری در سازمان، فناوری، توجه به سلامت جسمانی و روانی و چابکی سازمانی. سپس به فرآیند تابآوریدر سازمان که شامل آمادگی، پاسخگویی و یادگیری میباشد پرداخته شد و درنهایت خروجی آن که بقاء فرد درسیستم و پایداری سیستم در بحرانها در کوتاهمدت و شکوفایی فردی و سازمانی در بلندمدت است، تحلیلگردید. چنانچه این عوامل نقش خود را بهدرستی ایفا کنند، سیستم کارآمد میشود، بهطوریکه کارکنان در درجهاول به رشد حرفهای میرسند و در درجه بعد به رشد و بلوغ سازمان و سیستم آموزشی کمک میکنند