مدلسازی ریجیدیتی در بیماران پارکینسونی

بیماری پارکینسون که یکی از شایعترین بیماریهای عصبی است دارای علائم اصلی ریجیدیتی، ترموراستراحت و آکینزی می باشد. سفتی یا عبارت ریجیدیتی به عنوان مخصوصی از هایپر تونیای عضله می گویند. هر چند مکانیزم ترمور هنوز نامشخص است ولی به طور وسیعی قبول شده است که مکانیزم ریجیدیتی به دلیل رفلکس حلقه بلند است. مدل ما از عضلات آگونیست و آنتاگونیست و دوفیدبک آن که عضله دوکی به نخاع و به کرتکس می رود تشکیل شده است. این سیستم مطابق با وجود تحریکات نوسانی از مغز دارای ورودی سینوسی با فرکانس ترمور است. برای ارزیابی مدل در ایجاد ریجیدیتی، پسیو عضلات بیمار در مقابل یک گشتاور ناشی از اینرسی عضلات که باعث حرکت مفصل در یک سقوط آزاد می شود را در نظر گرفتیم و زاویه این جابجایی را برای اندازه گیری ریجیدیتی استفاده کردیم. با توجه به آزمایشات و اینکه فرد در حال استراحت است انتظار داریم که زاویه جابجایی برای فرد با ریجیدیتی بیشتر، کمتر و با میرایی بیشتر باشد که این با کم کردن گین رفلکس حلقه بلند در مدل متناسب بود. در نتیجه با داشتن چنین مدلی می توان راه حلهای موثرتری برای شبیه سازی و همچنین یافتن درمانهای جدید و موثرتر برای ریجیدیتی و ارتباط آن با ترمور در بیماران پارکینسونی یافت.