عوامل موثر در ارزیابی آمادگی مدیریت دانش در سازمان راهداری و حمل و نقل جادهای کشور

با کمک فناوری اطلاعات جامعه امروزی در تمام عرصه های اجتماعی و اقتصادی جهان امروز بهسرعت در حال تبدیل شدن به یک جامعه اطلاعاتی است. جامعه ای که در آن دانایی و میزان دسترسی واستفاده مفید از دانش، دارای نقشی محوری و تعیین کننده است (شعرا، زهرا و کاظمی رودبالی، راضیه،1392). در عرصه رقابت کنونی، اصلی ترین مزیت رقابتی برای سازمانها توان آنها در مدیریت دانشمحسوب می شود و عمده ترین سرمایه آنها دانشی است که به آن دسترسی دارند (دفت، 2010). مدیریتدانش از جمله ابزارهایی است که در عصر سازمان های دانشمدار کنونی، قدرت و مزیت رقابتی پایدار را بهسازمان هدیه می کند. از دیگر سو، پژوهش ها نشان داده است که دانش پدیده ای اجتماعی است که خود بهخود اتفاق نمی افتد و همیشه نیازمند بستری مناسب برای رشد و توسعه می باشد. چنین بستری با مدیریتدانش فراهم می شود. یکی از سازمان های فعال و پویای کشور سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ایکشور می باشد که قاعدتا تولید، انباشت، ذخیره و کدگذاری دانش میتواند نقشی حیاتی در این سازمان ایفاکند. پژوهش حاضر درصدد است تا با استفاده از رویکرد کمی و اندازه گیری های دقیق عددی و آماری بهمطالعه و بررسی ارزیابی آمادگی و توانمند بودن سازمان راهداری و حمل و نقل جادهای ایران به عنوان یکدستگاه دولتی، جهت مدیریت نمودن مدیریت دانش بپردازد تا بتواند ماحصل تجربیات و نتایج خود را بهعنوان پایه در اختیار سازمان مذکور و پژوهشگران آتی این حوزه قرار دهد.