راهکار استقرار EMV در ایران

هرچند در تجربه های جهانی، مهاجرت به استاندارد EMV با هزینه و سرمایه گذاری های هنگفتی صورت می گیرد ولی درنهایت منجر به کاهش هزینه های بانک ها و موسسات مالی بواسطه ی جلوگیری از وقوع تقلب در چرخه تراکنش کارتی شده است.با توجه به حرکت پرشتاب کشورهای متعدد به سمت به روزرسانی سامانه ی پرداخت کارتی موجود شان به استاندارد EMV و با توجه به اهمیت موضوع پرداخت های کارتی در ایران، سعی شده است در این مقاله گام هایی که برای مهاجرت به EMV در ایران لازم است بررسی شود. هرچند قبل از پاسخ دقیق به این سوال نیاز به دانش و اطلاعات جامعی پیرامون موضوعات و پرسش های زیر خواهیم داشت:1 -با توجه به هزینه های تقلب مترتب بر شبکه بانکی کشور، این تغییر رویه پرهزینه در نهایت چه مزایایی را به دنبال خواهد داشت 2 -آیا با توجه به تفاوت قوانین بانکی ایران با کشورهای پیشرفته پیرامون عدم مسیولیت وقوع تقلب و خطا توسط بانک ها وتحمیل این هزینه بر دوش مشتریان و حتی سوییچ های بین بانکی، انگیزه مناسبی برای این مهاجرت متصوراست 3 -با این تغییر ساختار به سمت تراکنش های کارتی مبتنی بر EMV و ورود سرویس های آفلاین، پرداخت های موبایلی و شاید حذف برخی از سرویس های قدیمی، تاثیرات بر چرخه ی موجود پرداخت کارتی کشور و بر روی تمامی گروهای ذینفع چگونه پیش بینی میشود جهت استقرار EMV و استفاده از این استاندارد در تراکنش های مبتنی بر کارت، رویکردهای متفاوتی قابل برنامه ریزی می باشد که هرکدام می تواند با توجه به شرایط داخلی و نیازمندی ها، چالش ها و مزایایی به دنبال داشته باشد. هر کدام از رویکردها از جنبه های اقتصادی، تجاری و امنیت قابل بررسی میباشد. یکی از رویکردهای استقرار EMV ، ارتقاء شبکه ی پرداخت داخلی کشور به امکان صدور کارت، پذیرندگی و پردازش تراکنش های مبتنی بر استاندارد EMV با برند بین المللی می باشد که قابلیت پذیرش در شبکه های پرداخت بین المللی و همچنین شبکه ی ملی پرداخت را داراست. مسیر کلی رسیدن به این هدف را میتوان به 5 فاز تقسیم نمود. البته در این مسیر الزاماتی وجود دارد که از همان ابتدا و پیش از ورود به فاز اول باید آن را بررسی نمود چرا که میتواند کل مسیر مهاجرت را تحت تاثیر قرار دهد. لذا در این تحقیق سعی شده است تصویری از مراحل استقرار استاندارد EMV ، نقش و تعریف بخش های ذینفع و نحوه ی اجرا در یک بازه زمانی متناسب ارایه شود.