درنگی در ادله دیدگاه مشهور فقیهان در معیار مکیل و موزون
محل انتشار: پژوهش نامه فقه اجتماعی، دوره: 5، شماره: 10
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 524
فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FIGH-5-10_004
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397
چکیده مقاله:
مکیل و موزون از مفاهیم روشن در فقه امامیه است اما مصادیق آن در زمان ها و مکان های مختلف دچار تغییراتی شده است، از این رو درباره ملاک آن بین فقیهان امامیه اختلاف وجود دارد. مشهور بر این عقیده اند که ملاک مکیل و موزون، زمان پیامبر (ص) است. نوشتار پیش رو با روشی توصیفی- تحلیلی و به شیوه کتابخانه ای به بررسی این دیدگاه پرداخته و اعتبار ادله آنها را مورد مداقه قرار داده است و به این نتیجه نایل شده است که تمامی این ادله، ناتوان از اثبات این مدعا هستند. با این توضیح که ادله مکیل و موزون، از نوع قضایای حقیقیه و از دسته اعتبارات امضایی شارع می باشند که امضاء آنها، دایر مدار فعلیت بنا لحاظ می شود؛ بنابراین در هر زمان و مکانیف مکیل و موزون در عرف صدق کند، همان ملاک است و ریا در آنها جریان دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
میثم شعیب
دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد
سیدمحمدتقی قبولی درافشان
دانشیار فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد
محمدحسن حایری
استاد فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد