نقش و اثرگذاری تعلیم و تربیت در پیشگیری از بزهکاری و جرم از نقطه نظر روانشناسی اجتماعی

با گسترش دنیای مدرن و جابجایی روز افزون جمعیت از روستا به شهر پدیده ی جرم و بزهکاری نیز یک مساله ی اجتماعیروز به روز گسترش یافته و البته اشکال جدیدی به خود گرفته است. آنجا که مسایل اجتماعی چند بعدی و دامن گیر بوده وهر مساله ریشه در مسایل قبل از خود دارد و می تواند منجر به مسایل دیگر شود جرم نیز بعنوان یک مساله ی روانی –اجتماعی هم ریشه د رعوامل فردی و اجتماعی دارد و هم منجر به بروز مسایل دیگر خواهد شد. هدف از این تحقیق حاضربررسی نقش تعلیم و تربیت در پیشگیری از بزهکاری و جرم بعنوان یک مساله ی اجتماعی است. بدین منظور هدف خاصبررسی رابطه سواد با بزهکاری است. جامعه آماری پژوهش را ، یک زندان با جمعیت 2000 نفری از استان تهران را به نمونهآماری 198 نفر انتخاب و آمار دموگرافیک (سن، تحصیلات، سواد، شغل، جرم و علت جرم) را مورد بررسی قرار داده شد ومشاهده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش از روشهای آمار توصیفی مانند محاسبه میانگین، انحراف معیار،فراوانی، درصد فراوانی وروش های استنباطی مانند ضریب همبستگی توافقی پیرسون استفاده شده است. بر اساس یافته هایپژوهش علل و عوامل پیدایش آسیب های اجتماعی، به ویژه در میان نوجوانان و جوانان را می توان به سه دسته عمدهمعطوف به ششخصیت، عوامل فردی و عوامل اجتماعی تقسیم نمود. همچنین به این نتیجه دست پیدا کردیم که مساله یجرم بعنوان مساله ای روانی اجتماعی هم از طریق کنترل کننده های روانی و هم اجتماعی پیشگیری و کنترل می باشد.ملاحضه شد بین سطح سواد و جرم زندانیان رابطه وجود دارد. بنابراین با توجه به این تحلیل های آماری به این نتیجه رسیدهشد که؛ در مطالعه علل رفتار مجرمانه همیشه باید عوامل چند گانه موجد جرم و تاثیر متقابل آن ها را در یکدیگر موردبررسی قرار داد. بر حسب مورد ممکن است تاثیر یکی از این عوامل از عاملی دیگر بیشتر باشد، ولی هیچگاه یک عامل علتکلیدی رفتارهای مجرمانه نیست.