بررسی رابطه بین تعهد اخلاقی ویژگی های فردی رهبران ومدیران، و الگوبرداری عملکردی و هویت یابی کارکنان

تعهد اخلاقی و ویژگی های فردی هم به صورت مستقیم و هم از طریق متغیر میانجی گر حمایت سازمانی ادراک شده با الگوبرداری عملکردی کارکنان رابطه داشتند. در تغییرات فلج کننده دنیای امروز عامل اعتماد مهم ترین اصل موفقیت رهبران است. تحقیقات اندکی در رابطه با بررسی ساز و کارهایی که تعهد اخلاقی رهبران از طریق آنها منجر به نتایج الگوبرداری مثبت عملکردی کارکنان می شود، وجود دارد. در این میان تعهد اخلاقی مدیران و باورهای اخلاقی آنان از جمله متغیرهایی می باشند که می توانند در رابطه رهبریاخلاقی با بسیاری از نتایج عملکردی نقش واسط و تعدیل کننده داشته باشند؛ بر همین اساس نیز هدف این مقاله بررسی رابطه بین تعهد اخلاقی رهبران و ویژگی های اخلاقیشان در الگوبرداری مثبت کارکنان می باشد. رهبری اخلاقی، یکی از رویکردهایی است که در دهه های پایانی قرن بیستم میلادی، بطور جدی در ادبیات رهبری و مدیریت وارد شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که رهبری سازمانی با دو بعد تعهد اخلاقی و الگوبرداری رابطه ای نقش میانجی کننده در ارتباط میان رهبری اخلاقی با الگوبرداری کارکنانداشته است. باورهای اخلاقی مدیران و ویژپی های فردی ایشان دارای اثر تعدیلی قوی در شدت رابطه رهبران و کارکنان و اثر تعدیلی متوسطی در الگوبرداری عملکردی مثبت کارکنان داشته است