بررسی اهمیت آموزش مهارت های اجتماعی-هیجانی در نوآموزان پیش دبستانی با کم توان ذهنی

زمینه رشد اجتماعی -هیجانی پایه ای است برای یادگیری و تجارب زندگی در کودکان. تحول اجتماعی -هیجانی از جمله خطوط مهم تحولی هستند که نحوه تحول آن ها زمینه ساز تحقق عملکردهای دیگر از سالهای آینده است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اهمیت پرورش مهارت های اجتماعی- هیجانی در نوآموزان پیش دبستانی گروه کم توان ذهنی انجام گرفته است. روش تحقیق به کار گرفته در این پژوهش مبتنی بر مطالعات پیشین است و رویکرد توصیفی-تحلیلی دارد. یافته ها فراهم آوردن تجربه های تربیتی و آموزشی موثر برای کودک آهسته گام، مستلزم شناخت و درک کلی از وضع کودک و محیط اطراف اوست. بیشترین پیشرفت در تربیت این کودکان، همواره با ایجاد تغییر در نگرش ها و بازخوردهای اطرافیان کودک همراه بوده است. شناخت و تشخیص صحیح این کودکان حتی الامکان باید قبل از شروع سن مدرسه رفتن آنها باشد. اطلاع از ویژگیها، استعدادها و نکات قوت و ضعف کودک، برای طرح یک برنامه مناسب در کلاس ویژه لازم است. نتیجه گیری آموزش کودکان پیش دبستانی برای نوآموزان با نیازهای ویژه از نظر اهداف شناختی، جسمی ”حسی و حرکتی“، عاطفی یا اجتماعی تفاوت قابل ملاحظه ای با افراد همسن خود دارد این تفاوت به حدی است که برخورداری این کودکان از آموزش و پرورش، مستلزم تغییراتی در برنامه، محتوا، روشها، مواد و فضای آموزش و ارائه خدمات آموزشی وتوانبخشی ویژه این افراد است؟ برنامه ریزی برای نوآموزان با کم توانی ذهنی نیازمند توجه به ویژگیهای متمایز این کودکان نسبت به همسالان عادی آنها است.