بررسی تنوع ژنتیکی درون و بین جمعیت های خرماPhoenix dactylifera L.بااستفاده ازنشانگرRAPD

به منظور بررسی تنوع ژنتیکی درون و بین جمعیت های خرما 15 رقم خرما از طریق ده ترکیب اغازگر اختصاصی چندشکل تکثیر شده تصادفی RAPD مورد بررسی قرارگرفتند دراین ارزیابی ازهررقم پنج سینگل پلنت انتخاب شد درمجموع 75 نمونه درنهایت 132 مکان ژنی چندشکل شناسایی شد نتایج حاصل از تجزیه مولکولی AMOVA و میزان FST نشان داد که تنوع بین جمعیت ها بیشتر از تنوع ژنتیکی درون جمعیت هاست مجموع مربعات بدست آمده ازتجزیه واریانس برای هرجمعیت بطور جداگانه مشخص نمود که جمعیت های عویدی کبکاب مضافتی فرسی و خضراوی به ترتیب با مجموع مربعات 80و78/4و71/2و70/8و70/4 بیشترین تنوع درون جمعیت را دارند شاخص تنوع ژنی و شاخص شانون جمعیت عویدی ازسایرجمعیت هابیشتر است که این امر تایید می کند که عویدی نسبت به سایر جمعیت ها تنوع درون جمعیت بیشتری دارد نتایج حاصل از درصد مکان های ژنی چندشکل نیز نشان میدهد که جمعیت عویدی با 61/36 درصد دارای بیشترین درصد مکان های ژنی چندشکل است.