استراتژی توسعه شهری با توجه به مدیریت استراتژیک پروژه بررسی شهر کابل

چکیده

وظایف کنونی مدیریت شهری ، تنها محدود به مواردی از قبیل برنامه ریزی، خدمات رسانی، مدیریت فرهنگ محلی، انجام پروژه های عمرانی و... نمی شود. بلکه جهت دهی پروژه ها و فعالیتهای شهری و ترسیم چشم انداز شهر در راستای دستیابی به توسعه پایدار از جمله مهمترین وظایف مدیران شهری به شمار می رود. یک مدیر شهری باید بتواند در دنیای رقابتی نقاط قوت و ضعف شهر خود را شناخته و درصدد تقویت مزایای رقابتی آن برآید.

بسیاری، معتقدند که جامعه آینده، جامعه ای شهر نشین خواهد بود. بنابراین، شهرها به جای این که مکان هایی بی ثمر برای سرمایه گذاری اقتصادی یا تراکم کارگران بیکار با انبوه مشکلات اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی باشند؛ باید که به مراکز رشد و پویایی اقتصادی و اجتماعی، در چارچوب ملی، بدل شوند. این مراکز، باید که آفرینشگر فرصتهایی ارزنده برای رفاه و توسعه نه تنها جمعیت ساکن در آن، بلکه جمعیت تمامی کشور باشد.

امروزه، شهرها از دو جنبه اهمیت یافته اند:

· یکی به عنوان مرکز تجمع گروه عظیمی از مردم،

· دیگری بعنوان عمده ترین بازیگر نقش اقتصادی، در کل اقتصاد ملی.

از این رو، باید به مسائل و مشکلات آنها، توجه بیشتر و دقیق تر کرد. زیرا، در حالتی که برنامه ریزی دقیق و درست، سبب رشد اقتصادی، تثبیت سیاسی و افزایش مشارکت شهروندان درامور شهرها می گردد، شکست در حل مشکلات و مسائل شهری، سبب رکود اقتصادی، نارضایتی های اجتماعی و سیاسی، فقر، بیکاری و تخریب محیط زیست خواهد شد.

تصمیمات راهبردی از نتیجه تحقیقات و پژوهشهای حال و آینده بدست میآیند. استراتژی توسعه شهری را می توان نوعی مدیریت و برنامه ریزی استراتژیک یا راهبردی دانست با ذکر این نکته که بیشتر بر مراحل اجرا و مشارکت هرچه بیشتر شهروندان در روند توسعه شهری تاکید دارد تا تدوین یک استراتژی و راهبرد غیر عملی.

ترکیب استراتژی توسعه شهری با مدیریت و برنامه ریزی استراتژیک (راهبردی) چشم اندازی روشن برای توسعه شهری پایدار به ما خواهد داد شهرهای بزرگ را می توان، یک سازمان بزرگ با پروژه های بسیار (سازمان پروژه محور) دانست که دارای صدها پروژه است. در این سازمان، مجموعه ای از نهادها و شیوه ها، در تعامل برای دستیابی به اهداف هستند. امروزه، مشارکت و تعامل، مفاهیمی محوری در مدیریت شهری اند. مدیریت شهری می کوشد تا بین نهادهای عمومی، خصوصی و مدنی، رقابت و توازن ایجاد کند. همچنین، می کوشد تا بین سه وجه سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، تعادل و هماهنگی فراهم نماید تا زمینه های پیدایی شهر یکپارچه را فراهم کند.